Ο Ελληνικός Πεσιμισμός

Θα αναλύσουμε τα τέσσερα σημεία που δείχνουν την κακή πορεία της παιδείας μας.

Το πρώτο σημείο της άγνοιας και της πλάνης είναι ότι δεν μας έ­μαθαν ποτές, πως οι έλληνες στάθηκαν ένας κόσμος άκρα μελαγ­χολικός. Το καθημέρα των ελλήνων είναι το όρος Σίπυλο της Νιόβης, ό­που όλες οι βρύσες στάζουνε λύπη. Η λιγνή Ελλάδα ήταν μία κλαίου­σα ιτιά. Εδώ ως και τα ζώα μύρουνται και δακρύζουν. Θυμήσου, για παράδειγμα, τα δάκρυα που χύνανε τα άλογα του Αχιλλέα [Ομήρου, Ρ 437-8].

Born Again

Εκ των 'Εσω πρός τα Άνω

«Το σκοτείνιασμα του κόσμου ποτέ δεν θα σβήσει το φως του όντος»

Mάρτιν Xάϊντεγκερ

Ο σύγχρονος κόσμος , όπως εύστοχα διέγνωσε ο Ερνστ Γιούνγκερ , «...παραπαίει σαν μεθυσμένος Καραμαζώφ μες στο σκοτάδι της πλανητικής τεχνολογίας που είχε πρoφητέψει ο Νίτσε...». Το ανερμάτιστο κοπάδι των ψηφοφόρων ξεγελά την πείνα της ψυχής του χορταίνοντας τα στομάχια του με όσα του διαψιλεύει η υπεραγορά. Ένας ολόκληρος κύκλος πλησιάζει στο τέλος του και η αποκτηνωμένη μάζα των «δικαιούχων» ούτε που ψυχανεμίζεται το επερχόμενο φινάλε.

Μπόμπυ Σάντς

“Η εκδίκησή μας θα είναι το γέλιο των παιδιών μας!”

Φουτουρισμός

Το Μανιφέστο του Φουτουρισμού

Ξαγρυπνήσαμε όλη τη νύχτα, οι φίλοι μου κι εγώ, κάτω από πολυελαίους με θόλους από διακοσμητικό μπρούντζο, θόλους με αστέρια στολισμένους σαν τα πνεύματά μας, φέγγοντας σαν αυτά με τη φυλακισμένη ακτινοβολία ηλεκτρικών καρδιών. Για ώρες είχαμε ποδοπατήσει την αταβιστική μας πλήξη σε πλούσια ανατολίτικα χαλιά, φιλονικώντας μέχρι τα τελευταία όρια της λογικής και μαυρίζοντας πολλές δεσμίδες χαρτιού με τις ξέφρενες κακογραφίες μας.

Μια πελώρια υπερηφάνεια μας αναπτέρωνε, διότι αισθανόμασταν μόνοι εκείνη την ώρα, μόνοι, ξύπνιοι και πατώντας στα δικά μας πόδια, ως υπερήφανοι φάροι ή φρουροί πρώτης γραμμής ενάντια σε ένα στρατό από εχθρικούς αστέρες που κοιτούσαν κατωθέν τους εμάς από τα ουράνια στρατόπεδά τους. Μόνοι με θερμαστές να ταΐζουν τις διαβολεμένες πυρκαγιές σπουδαίων πλοίων, μόνοι με μαύρα φαντάσματα που ψαχουλεύουν στις φλογερές κοιλιές ατμομηχανών που εκτοξεύτηκαν στο παλαβό τους διάβα, μόνοι με μεθύστακες που τυλίγονται σαν λαβωμένα πουλιά κατά μήκος των τοίχων της πόλης.